your the best thing ive ever had

i was the so lonely
i wish i had a friend
to cry with
to talk with and to
share with

you came along my way
and i learn to love you
your smile,your thoughtfulness and your gentleness
i have nothing to ask for.

days past,memories and laughters we shared
trials and sacrifice no matter how hard
but i can still endure the pain
just because I LOVE YOU VERY MUCH

sometimes we commit mistakes
and irealize that the more i pretend the more it hurts
maybe the answer is there inside.
giving up ones pride.

if someday we will fall apart from each others heart
i know forgetting you will be to hard
but bear in my mind my love
YOUR THE BEST THING IVE EVER HAD.

a proud dancer

The best thing to describe life is dance. Para sakin “life is like dance”.

As a dancer, ang buhay ay isang continous process of stepping to the rhythm.. every step youll make is equal to great responsibility.. buong buhay ko inilaan ko sa pagsasayaw. Ditto ko ikinapit ang sitwasyong nangyayari sakin ngayon. Oo, masaya maging dancer in a way na, kapag sumasayaw ka pansamantala kong nakakalimutan ang problema ko. Masaya kapag yung mga taong nanunuod sayo ay nag-eenjoy sa performance mo. Mas masaya kapag yung mga judges ay naimpress sayo. Kapag after the dance “WE GOT A BIG ROUND OF APPLAUSE”. Nakakaflatter dahil inspite of tired dancing, maligo man kami sa pawis, mangawit man kami sa kakasmile sa huli na-appreciate ng mga tao yung sayaw naming tama na sakin yun. Bawat move, bawat step kailanagan detalyado ganyan ang “BUHAY NG DANCER”.

Bawat pagkakamali ay din a maitatama ng isa pang pagkakamali unless maulit yung track song and make it sure na ayos ang gagawin mong sayaw.

Kailangan polido, malinis ganyan ang buhay diba?



ang dancer ay magaling magtago ng saloobin pero malupit magparamdam ng feelings.As a dancer, I believe that dancers are not great because of their technique, they are great because of their passion. To inspire, to dance this is the true meaning of dance.

ps.

pakihanap nalang ako diyan..

representing STYLES NO LIMIT!!!

your my medicine

kahit gaano pa katagal ang pinagsamahan niyo.kung sa tingin nyo ay mahal niyo ang isat-isa.masaya man kayo sa estado ng buhay niyo ngayon.hindi parin ibig sabihin nun ay nakatadhana kayo para sa isat-isa. marami ngayon ang nabubuhay ng puro nalang akala.naniniwala sila sa sarili nilang prinsipiyo.pero sa tingin niyo ba ay may mararating ang kung anu mang prinsipyo meron kayo.
sabi ni bangz:"LOVE IS THE CURE AND LOVING IS A DISEASE.THE LOVER IS THE PATIENT AND THE LOVE ONE IS THE DOCTOR."

in tagalog,ang pag-ibig ang gamot.ang pagmamahal ang sakit.ang nagmamahal ang pasyente at ang minamahal ang doctor na siyang gumagamot.
may mga gamot na nakamamatay.may pasyenteng namamatay dahil sa maling gamot.at may pasyenteng namamatay dahil sa maling gamot na ipinainom ng doktor niya.
kung may sense of humor ka maiintindihan mo kung bakit kinumpara ko ang LOVE BILANG GAMOT.kulang na ang mga ospital natin para sa ganitong klase ng sakit.siguro out of 100%:40% dito ang RECOVERING o nasa intensive care unit(ICU).and 60% ang UNDER OBSERVATION oh yung mga nasa emergency room (ER).
pero kahit gaano pa karami ng klase ng gamot ang(LOVE)ang ipainom satin ng ibat-ibang doktor.kung sa tingin natin malala na ang sakit natin PARA SAAN PA?
sabi ng prof ko:"WALANG MASAMA SA LOVE WAG KA LANG MASOSOBRAHAN".

kapag nasobrahan ka sa isang gamot, baka maoverdose ka.
kung mahal ka ng doktor mo.aalagaan ka niya at gagawa siya ng paraan para gumaling ka.kung sincere siya sayo handa siyang magserbisyo ng libre at walang hinihintay na kapalit.
kaya ko naihalintulad ang pagmamahal sa sakit.kasi 3 months ago,may girl akong nakilala sa isang ospital.shes 19 year old named KHIM.at ginawa na niyang bahay ang ospital dahil sa sakit niya sa puso.nakilala ko siya habang naglalakad ako sa corridor ng ospital at nasilip ko ang kanyang kwarto.tinwag niya ako at dun kami nagsimulang maging magkaibigan.
sa four days na pagstay ko sa ospital marami akong nalaman at natutunan kay khim.pinipilit niyang gumaling kasi ayaw niyang masyang ang pagod ng doktor niya.kakalipat lang niya ng ospital kung saan ko siya nakilala.kaya pala ganun siya nanibago kasi iba ang ambiance at lalo na ang doktor na tumutingin sa kanya.
curious ako kung bakit ganun nalang kalapit at kaespesyal ang doktor niya.nang aminin sakin ni khim na ang doktor niya ay ang kanyang LONG TIME BOYFRIEND.
aba nagmamahalan sila dok at pasyente.

the last day ng pagstay ko dumaan agad ako sa room ni khim para magpaalam.nabanggit niya sakin na yung dok bf niya ay handa siyang operahan sa puso ng libre para tuluyan na ang paggaling niya.hindi sa walang pera sila khim.nagkataon lng kulang pa ito para sa operasyon.

masaya ako para sa kanya kasi nagkaroon siya ng doktor ng all-around.LOVER AND A HEALER.
iniwan ko kay khim ang contact number ko at pinangako ko sa kanya na "I WILL PRAY FOR HER FULL RECOVERY"

a week after,i received a text from khim.sucessful ang operation niya at malapit na siyang lumabas ng ospital.binalita niya rin sakin na nagproposed na ang DOK BF niya.
masaya ako para sa kanya kasi maganda ang naginig ending ng story nila.
sa tulong narin ng lOVE OF HER DOCTOR.
"LOVE IS THE CURE"at may isang bagay akong natutunan sa buhay ni khim na sinabi niya sakin:"IF LOVE IS THE ONLY MEDICINE FOR YOU TO SURVIVE THE HURT.DONT STOP TAKING IT.EVENTHOUGH NOT ALL MEDICINES CAN HELP YOU TO FORGET THE PAIN BUT ADD WOUNDS THAT YOU DONT EVEN DESERVE."

sana kung sino man ang doktor na nakatadhana sakin sana makilala ko na siya.
kailagan ko ng doktor na gagamot sa sakit na pinagdadaanan ko ngayon.
may kasabihan nga.:"HINDI NAMAN ASPIRIN ANG LOVE NA MABILISANG GAGAMOT SA SAKIT MO.ANG TOTOO NIYAN ILANG BESES KAPANG INOM NG ASPIRIN PARA MALAMAN KO KUNG PARA SAN BA TALAGA ITO."(BANGZ PRINCIPLE)
COZ IN THIS BLOG.narealize ko na "MINSAN ANG SUGAT AY HINDI KAYANG HILUMIN NG PAGIYAK LANG.HINDI KAYANG GAMUTIN NG PAGMAMAHAL NG IBA.DAHIL ANG SUGAT NA NILIKHA NG MAHAL MO AY WALANG IBANG MAKAKAGAMOT KUNDI SIYA MISMO."
REMEMBER "theres nothing wrong in being bitter.cause medicines usually taste bitter but makes you feel better."

worth it

kung may genie na magbibigay katuparan sa lahat ng kahilingan ko pero hindi mo na pwedeng gawin ang isang bagay na pinakagusto mong gawin,PAPAYAG KABA

kung isa kang materyosong tao at hindi ka marunong mag-value sa mga bagay siguro PAPAYAG KA? kung ikaw ay selfish na tao,pipiliin mo yung bagay na gusto mong hilingin kasi gusto mong magkaroon noon.

kung isa ka namang taong himihiling ng gusto mong mangyari na kaya mo namang tuparin yun nga lang wala kang sikap,siguro PAPAYAG KA?
yung hihilingin mong magkarron ka ng banye-banyerang pera.magkaroon ng mansyon gaya ng kay pacman.makapunta sa ibat-ibang lugar o bansa.magmay-ari ng mga hacienda.bumili ng isang dosenang limousine at magkarron ng isang "most intelligent house" gaya ng kay bill gates.


pero sana kung pangarap mong makamit lahat ng pangarap mo.sa tulong ng isang genie.isipin mo muna kung anu ang magiging consequence nito.mayaman ka nga.mabibili mo lahat ng gusto mo pero hindi mo na opwedeng gawin ang bagay na pinkagusto mo..PARA SAN PA?
hindi worth it diba.?


imposibleng mangyari pero siguro kung lahat ng imposible ay pwedeng maging posible sa pagdaan ng panahon.kung sakaling one day,habang naglalakad ako ay may makita akong "OLDIES NA BOTE" at naisipan kong irub at ayon lumabas ang isang genie na sabing magbigay ako ng kahilingan at handa nyang tuparin.siguro this time we need to use the PRINCIPLES OF BANGZ..

bang's 3 wishes

1.sana lahat ng gustong makamit ng tao sa buhay nila ay makamit nila.pantay-pantay at walang nangingibabaw.

2.sana dalawang klase lang ng tao ang mabuhay sa mundo yun ay ang MABUTI AT MABAIT,hindi ang MABUTI AT MASAMA.

3.last is,sana kung anu man ang sakit ng mga bansa ngayon sana gumaling na.lalo na ang pilipinas,maihahalintulad ko ito sa isang taong lumulubha na ang sakit na kanser.dahil sa ibat-ibang dumi na dumadapo dito.may mataas itong lagnat,nalalagas na ang mga buhok at unti-unting nanghihina.naniniwala ako na "ANG MGA MAMAMAYAN LANG ANG TANGING GAMOT NA MAGPAPAGALING SA KAIT NG BANSA NILA."


kung lahat ng yan ay matutupad ng isang genie kapalit ng isang bagay ng pinakagusto ko ngunit di ko na pwedeng gawin,PAPAYAG AKO!!!
kasi utak at puso ang ginamit ko.kung sa LOVE nga nagawa kong magsakripisyo para sa isa Y NOT kung para naman sa ikabbuti ng lahat ang sakripisyong gagawin ko.
sana kahit wala talagang genie na tutupad sa lahat ng kahilingan natin.tayo mismo ang gumawa ng paraan para makamit natin kung ano man ang gusto natin.hindi lang para sasarili kundi idamay mo na rin ang ibang tao.

kaya ako,ikaw at lhat ng tao.kailangan na nating gumising,maghilamos tayo.!!! "MAY PROBLEMA ANG MUNDO AT NANGANGAILANGAN ITO NG TULONG NATIN.HINDI NG ISANG GENIE KUNDI TAYO MISMO."

my heart is crying

my heart si crying
and its all because of you
you have taken me for granted
left me with nothing to do

my eyes are swollen
my thoughts keep running wild
everytime i cry at night
as you fade away from my sight.

you have no consideration
for this aching heart of mine
now you left me with one thing
a love that is on the line

but still i will wait for you
theres nothing wrong if i try
till then im believing in sorrow
as my heart continous to cry..

remembering the past

PAST IS PAST!!!yan ang motto,shoutout at bulletin ng mga taong nais at tuluyan ng nagmove -on sa masakit na pinagdaanan nila when it comes to LOVE..pero diba sabihin man nating na hindi na "PAST IS PAST, PRESENT IS PRESENT". may mga times na hindi natin maiwasang maalala yung past natin. last friday, jly 17,2009. as usual,walang pasok at time para gumawa ako ng blog.hinalungkat ko ang mga portfolio,drafts,notebooks at albums na pinaglalagyan ko ng mga naisulat ko. accidentally,may nahulog na yellow paper.panu ba naman ang gulo ng gamit ko (halo-halong jolen ika nga).when i picked it up.dali-dali kong binuksan dahil baka mahalaga.YOU KNOW WHAT IT CONTAINS.

ISANG BLOG LETTER!!! entitled " IM SORRY"dated feb.13,2009.tagal na alamost five months na din pla ang nakalipas. nang binasa ko ito saka ko lang naalala na im about to post it sa lumang blog ko kaso hindi natuloy.at hindi ko pa siya natapos. tama nga ang kasabihang.."STUDY THE PAST SO WE CAN DEFINE THE FUTURE".naniniwala akong ang pagalala ko sa nakaraan ko ang tutulong sakin sa kung anu man ang gusto kong kahinatnan ko sa hinaharap..this time gusto kong ishare sa inyo ang UNFINISHED Blog LETTER KO.and if ever man na mabasa ito ng taong dapat sana ay matagal ko ng napagbigyan.(CLARIFICATION:dahil sa blog ko marami kang malalaman at hidi mo alam na ginawa ko para sayo.)
"IM SORRY"

saying soory is the best word to ask for acceptance.may mga taong ginagamit ito para mapatunayang sincere sila sa isang tao. madami na tayong nasabihan ng word na yan pero this time I WANT TO SAY SORRY SA TAONG PINAKAESPESYAL SA BUHAY KO NGAYON.si (aa camera freak soloistah)
SIYA ANG MAS IMPORTANTE SA LAHAT NG IMPORTANTE.minsan ko ng napatunayan sa kanya yun sa kanya.now nasa gitna kani ng isang island at di namin alam kung panu kami makakaalis dito. WE LOVE EACH OTHER PERO HINDI KAMI PWEDE KASI ISA ITONG MALAKING KASALANAN. now i would say sorry ZOXIE my only WIFEY!!i know its hard but we both know that its so unfair for your **.. we both know na nasa estado kapa ngayon ng BELONGINESS."IM MISSING YOU LONGER BUT IM NOT MISSING YOU LESS".its not over,its not the end.HINDI AKO NAGPAPAALAM.HINDI RIN KITA IIWAN.MERON LANG TAYONG MGA DAPAT BALIKAN."
sorry sa lahat nang nagawa kong kasalanan.i dont have anything yet to be proud of.EKO RIDIO at alam kong hindi dito nagtatapos ang story natin. -Bangz- -FEbruary 13.,2009

dahil sa letter na ito hindi ko na naman naiwasang maalala ang nakaraan ko.i admit hindi ko pa siya nakakalimutan.and i accepted the fact na hindi ko na talaga siya makaklimutan. tulad ng mga teleseryeng napapanuod ko.kahit gaano pa nagmamahalan ang mga bida.dumadating parin sila sa puntong kelangan nilang maghiwalay for some reasons.tapos matagl silang hindi magkikita at magpaparamdaman.then,after along time accidentally magkikita sila,then they both know na committed na pla sila sa iba.pero deep inside mahal parin nila talaga ang isat-isa.tapos sa huling ng palabas.,sila parin ang nagkatuluyan.

sana sa ganyan magtapos ang story namin.
"LOVE IS NOT A MISTAKE,IT IS A LEARNING EXPERIENCE."
sabihin man nating masakit ang pinagdaanan natin sa past.nagawa man nating magsakripisyo at maggive-up para sa taong akala natin ay para satin na.pinilit man nating itama ang maga bagay na talagang mali."BE PROUD OF IT"kasi nakagawa ka ng mga bagay na imposibleng mangyari at di mo binalak gawin. sabi nga ni BANGZ.."ANG PAGLIMOT SA NAKARAAN AY PARANG PANGINGIBANG-BAYAN,AT ANG MULING PAG-ALALA SA NAKARAAN AY PARANG PAGBABALIK BAYAN."

kahit gaano na kalayo ang narating mo sa kung anong meron ka ngayon.obligasyon mo parinh tumanaw ng utang na loob sa nakaraan mo.kasi sa aminin mo man o hindi malaki ang naitulong nito sayo,lalo na sa positibong pananaw mo sa mundo.

edukadas

representing the edukadas!!!!

sila ang mga bagong napagtripan ko sa blog ko ngayon..as in wala kasi akong maisip na ipost kaya sila ang pinagtripan ko..

edukadas!!!

sila ang mga classmates kong pasaway,makulit,mga tamad gumawa ng assignments..

simple lang kami pero kapag nakilala mo hindi mo kami pagsisisihan..
mga buraot matatakaw..pero wag kayong magkamaling banggain ang isa samin dahil 30 ang aaway sayo.ganun kami ang samahan namin(ganun Nga ba)

well,marami man saming napapagalitan ng mga professor still wlang naglalalaglag samin..
ang rule kasi sa calssroom namin "kasalan ng isa damay lahat"..

yung iba mahilig magcutting pero kung sakaling isa ka man sa nakakaalam ng dahilan kung bakit nagcutting ang isa wag ka nag magkamaling dumaldal sa prof!!(makisama ka)



special sila para sakin..pero yung iba hindi..(joke)
sana nga lang walang magstop or tamarin mag-aral samin..kasi ang hirap ng mababawasan nang kakopyahan..(joke)
sana hanggang 4th year yung mga kasama ko ngayon ay sila parin ang mga ksabay kong umabot ng DIPLOMA..


were edukadas and nothing will change..
WE TRUST ALL TO GOD!!!

"good times last forever,but you and me are bond forever!!!

ano ang mga nagawa mong mabuti?

Ano ang mga nagawa mong mabuti?

A reflection,yan ang lesson naming..(open forum) based form the bible verse..
Roman 12:1-8
“present your bodies , a living sacrifice,holy acceptable,which is your reasonable service.”
Nakakatuwa na may halong lungkot kasi..nabigyan kami ng chance ng professor naming..ilabas ang mga tinatago naming pabango..(correction hindi baho)
How we sacrifice our lives to the lord in different medium..some open up about asking for forgiveness,healingparying,guide,for making decision, and sacrificing for the better..
May kasabihan nga “MAN IS CREATED FUNDAMENTALLY GOOD”. Ibig sabihin nakapatay ka man ng tao, nagnakaw ka man, nanloko o nagpanggap. Nagawa mo mang sirain ang kalikasan. Tinapakan mo man lahat ng dumi ng aso sa kalsada. Batuhin mo man ng tinapay ang kaaway mo. Laitin mo man ang boses ng kapitbahay mo sa pagkanata niya sa videoke. Higit sa lahat, puksain mo man ang lahat ng ipis na lumilipad sa paligid mo..nilikha parin tayong mabuti. Sa kabila ng mga mali nating nagawa. Maging exconvic man tayo, or tayo man ay mostwanted ng PNP. sa loob ng puso natin,sa sulok ng mga ugat natin sa katawan at sa dulo ng bituka natin. MABUTI PARIN TAYO!!! Nakakagawa parin tayo ng mabuti ng hindi natin napapansin at napapansin ng iba.
Naisip ko nga ang pinakamadalas kong gawing kabutihan ay ang pagpapakopya kapag may test..hehehehe..
Siguro kahit lider man siya ng NPA at ABU SaYAF. DRUGLORD O DRUGADDICT may pag-asa parin yang magbago..tulad ko, nagawa kong magligtas ng bata muntik ng masagasaan at muntik ko ng ikamatay but still masama man ako sa panigin ng ibang mapagpuna nakagawa parin ako ng maganda sa mata ni god.
Suplada man ako at isnabera sa mata ng iba pero kapag nakilala mo hindi mo pagsisisihan. Sa reflection namin natouch ako..kasi lahat kami nakakagawa ng mabuti kahit hindi halata. Hndi pa kami handing mawala pero handa kaming I risk ung buhay naming for god.
KAYA KAYO MAY PAG_ASA PA KAYONG MAGBAGO. AT ALAM KONG HINDI KA MASAMA NAGKATAON LANG NA YUN LANG ANG PINANINIWALAAN NILA.

mcjolly

itong konseptong ito ay nakuha ko kay KUYA SAUL KRISNA..one time nadaan ako sa blog niya..at di ko naiwasang tumawa sa picture na ginamit niya..
sina jollibee at mcdonald..(Mcjolly) for short..

kaya binigyan ko ng collaborationANG BLOG..GUMAWA AKO ng love story..based sa kuatakan ni hudas..este ni bangz..

THE MC JOLLY STORY

ayon sa bangz principle..na makikita sa ang paboritong blogsite ni hudas!!
hehehe..
si jollibee at si mcdonald ay matagal ng magkarelasyon..kahit nuong kapanahuna pa ng "OL Mcdonald had a farm".lagi silang magkasamang nagaalaga ng mga hayop sa nasabing farm.hanggang sa nakilala ni jollibee sila hetty at twirly..
dahil sa naimpluwensyahan na ni twirly at hetty si jollibee ayon hindi na nag-alaga ng farm si jollibee at tuluyan ng nagpakasosyal..kaya madalas siyang makita sa mga malls.at ayon ang dahilan kaya hindi na nakita si jollibee at farm..kaya nagalit si mcdonald sa kanya..si jollibbe ay super mahal si mcdonald.kaya nangako siya kay mcdonald na pagbalik niya ay magtatayo na sila ng food bussiness..nagmigrate si jollibee sa JOLLYTOWN at tuluyan ngang iniwan ang old mcdonald farm.pinakilala ni twirly at hetty si jollibee sa mga boyfriends nila na sina popo at yum...

napansin nyu ba kung bakit kalimitang mkkta ang statwa ni mcdonald na nakaupo sa bench..kasi hanggang nagyon inaantay niya pa din si jollibee..miz na miz na ni mcdonald si jollibee..lalo na yung mga alaga nilang hayop na ngayon ay pumayat na dahil wala si jollibee..

naudlot ang love story nila..kasi si jollibee ay tuluyan nang tumira sa jollytown kasama ang mga sosyal na barkada..si mcdonald nman ay tumaba na dahil niluto niya lahat ng alagang hayop..ang manok ay ginawang chicken fillet at ang gatas ng baka ay ginawa niyang mcfloat....

sa ngayon sila jollibee at mcdonald ay my kanya-kanya ng food bussiness sila na rin ang tumupad ng mga pangako nila..although d pa sila magkasama.

sa ngayon..ginamit ni mcdonald ang trademark niyang nakaupo sa bench para iparating kay jollibbe at nag-aantay pa rin xa..si jollibee naMan dakilang tambay sa labas ng restaurant niya..

p.s

sa ngayon ,pinagiisipan pa ni bangzhudas ang pagtatayo ng negosyong MCJOLLy..
ang kwentong ito ay base sa kanyang prinsipyo at huwag gayahin.dahil ikakaloka lang..

BANGZ's PRINCIPLE

may mga bagay daw sa mundo na hindi pangmatagalan..hindi lahat ng gusto mo pwede mong mapasaiyo..hindi dapat lahat ng routine mo sa buhay ay paulit-ulit na lang nangyayari.may mga pagkakataon ding kailangan natin na pagbabago hindi lang para sa tin kundi para na rin sa ikabubuti ng iba..

PAGBABAGO..ang ang sisimulan ko.. ewan ko ba kung bakit ngayon ko lang narealize yang bagay na yan.. siguro bunga ito ng pagbabasa ko ng mga libro ni BOB ONG..ang "BAKIT BALIKTAD MAGBASA NG LIBRO ANG MGA PILIPINO,STAINELESS LONGGANISA,ANG PABORITONG LIBRO NI HUDAS,MCARTHUR,KAPITAN SINO at ALAMAT NG GUBAT..at kung anu ang pagbabagong iyon..KALAHATI SA SARILI AT KALAHATI SA PAGSUSULAT..

kalahati sa sarili ,dahil gusto ko ng bumalik,gusto ko ng gumising sa datin ako..sa sinasabi kong pagbabago,sana maiwan ko lahat ng bad memories na nangyari sa loob ng 8 months..isa na lang siyang mantsa na gusto kong tanggalin..
isa na kong STAFF WRITTER SA SCHOOL ORG. NAMIN,VARSITY PLAYER PARIN ng BADMINTON,MINSAN CHOREOGRAPHER,at kapag gabi MAdalas makalaban mo sa MGA DANCE CONTEST..

ang totoo niyan..walang maniniwalang problemado ako dahil kengkoy ako(Palabiro)..
malakas magtrip,mambara,mangasar,magtago ng gamit ng kaklase,mahilig sumayaw sa classroom,palakanta kahit na may klase,laboy,matakaw at malakas mamburaot..yan ako si BANGZ sa harap ng mga katropa,kadancer,kagangster at kaklase..

sa pagbabago ko sa sarili ko sana mabusog ako..sana mabusog ang mga taong kasama ko sa aking pagbabago.

KALAHATI PARA SA PAGSUSULAT..kasi kalahati ng pagkatao ni BAngz nasa blog niya..dun ko inilalabas ang mga kadramahan na di ko kayang ilabas sa totoong buhay..sa pagbabasa ko ng mga libro ni BOB ONG at BLOG ni KUYA napatunaySAUL KRISNA..
napatunayan ko na ang bawat sulat pala ay may maliit na litrato ng utak ng tao....gusto kong maging manunulat higuit sa gusto kong magsulat..ngayon ko lang naisip na bakit hindi kaya ibahin ko ang istilo dahil puro nalang heart broken ang mga blog ko..

sabi ni bob ong "mas madaling maiintindihan ang pagsulat kung tatanggapin mo ang mga gasgas na konsepto na nagsasabing ang bawat salita ay tools o kagamitan..
makakaasa kayo na sa pag-iwas ko sa nakaraan na dahilan ng mga broken blogs koh..kapalit nito ang ibat-ibang lasa ng putaheng papakain ko sa inyo..

"kung wala akong magagawa sa kinatatayuan ko ngayon,wala rin akong magagawa sa kung saan ko man gustong pumunta."
wala akong hinahabol na tao sa parehong paraan na wala rin akong iniiwasan..(GUSTO KO LANG NG PAGBABAGO AT YUN ANG KAILANGAN NG LAHAT NG TAO)

ayokong sayangin ang bawat espasyo na papel.ayokong maubos ang tinta ng ballpen ko ng walang patutunguhan..naniniwala akong sa pinakamadilim na parte ng gabi habang ginagawa ko ito ay may bukang-liwaywayna paggising ko lahat ng blog ko ay makikita ko na nasa isang libro.
sabi nga ni bob ong.."kung di mo alam kung sino ka panu mo mapagmamalaki ang sarili mo?"
sana nga sa pagbabagong sinasabi ko..mahanap ko na ang tunay na ako..para kahit paano may maipagmamalaki ako hanggang sa pagpanaw ko..!!!

im about to give up

"ang tao parang kahoy..kahit balutan mo ng kahit anung kolorete,pinturahan mo man yan..di mo maitatago ang tunay na saloobin nito..darating ang panahon susuko yan sa anay,rurupok,mabubulok,at tuluyang mawawala..gaya ko..gaya na lahat na tao..lahat tayo ma hangganan dito sa mundo."

kelan ba ko mamatay?kelan ba dadatin yung time na isa nalang akong malamig na bangkay?.kelan kaya mapapagod ang puso ko sa pagtibok?

kung pwede nga lang na ako na mismo ang tumapos sa buhay ko..para mabawsan ang makasalan sa mundo..para mabawsan ng mga taong gumagawa ng tama pero mali sa mata ng iba.

(isguro nagtataka kayo bakit sinasabi ko)
kasi gusto ko ng magpahinga,matulog ng walang gisingan,manahimik ng walang iniisip,humiga sa malambot na higaan,tirikan ng kandila.tubuna ng bulaklak at bermuda grass..ulanin,bahan hanggang sa matabunan ang parisukat na sementong tanda na ako ang tinatapakan mo..

para akong poste na sa tingin ng iba wlang silbi..Ang tao hindi yan robot na walang pakiramdam..hindi din yan isang bato na nagtitigas-tigasan lang..marunong din silang mapagod at yun ang kanilang kahinaan..

problema,pagkabigo,misunderstanding,malubhang sakit,mga taong mapagpuna,at mga kaaway..kung ito ang sinasabing "GIFT FROM GOD" y not..i still accept it..galing kay god eh..kasi alam kong tinetest lang ako ni god kung gaano talaga ako KAtatag..sa halip na isipin ko kung kelan at panu ako mamamatay.dapat kong ipagpasalamat sa kanya na still gumigising parin ako sa umaga,at maayos na dumadaloy ang aking dugo..

siya ang nagbigay siya di ang may karapatang bumawi..
i remeber that god tol me that once i decided to follow him he will walk with me all the way..dahil diyan di ko iniisp na iniwan ako ni god..

yung iba kasi akala nila iniwan na sila..sabi nila ang pagatalo raw ng mga sa kung anu ang pangalan ng diyos ay parang pagtatalo ng garapata sa kung ano ang pangalan ng aso..ang pagtatalo raw sa kung sino ang ang may tamang paniniwala ay parang pagtatalo ng mga garapata sa kung sino ang nagmamay-ari sa aso.....

sa pagpanaw ko,kapag binawi na niya ako..SANA KAHIT PAANO DILAAN AKO SA MUKHA NG SINASABING ASO..

god,give me a sign please!!

"may mga bagay daw sa mundo na tinanggap nalang natin bilang katotohanan,kahit walang pruweba o paliwanag."

tama diba..

kung anu yung naabot ng paningin at isipan natin yun yung mas pinaniniwalaan natin..

between june 30 and july 1,2009.this was my supercalifragelisticexpialidoucious dream i've ever had..hindi ko makakalimutan yung nangyari sa panaginip kong iyon..this was the situation..

5years from now im about to migrate to san diego california where my uncle lived..umalis man lang daw ako nang wlang paalam sa mga taong espesyal sa buhay ko.
sobrang bigat ng kalooban ko coz hindi ko man lang daw nagawang magpaalam sa kanila..(biglaan)at ang looks Ko grabe!!dancer Parin..onion cut w/ mala mohocks na hair..
highlighted with blond and fuscia on the bangs..
tumagal daw ako dun for about 6years..at after that pauwi na daw ako ng pinas..nga pla ang job ko daw dun ay CHEF..Naks..Tagaluto hahah..the reason why i have the courage to go back for MY ZOXIE because i dont have anything yet to be proud off....gusto kong pagbalik ko may something akong ipagmamalaki sa mahal ko..
hindi ko daw ginustong umalis pamilya ko may gusto nun..not for my sake but for our future..

pero ng umuwi ako sa pinas..the day before my b-day..

yung tanging tao na nakakaalam kung panu ko makikita si zoxie ay nagmigrate..sa sobrang lungkot ko.the next day it was my bday..naisipan kong magsimba sa dream church ko kung saan ko gustong iharap si loraine sa dambana..together with mu bestfriend..i drive the car papunta dun..i cant explain my feeling..tuliro parin ako..when we reached the church..aba tila yata my kinakasal..until i got a long distance call from a friend..(ang tanging susi)
nashock ako sa sinabii niya na that day kasal na pla ni ZOXIE i dont know kung sino ang lucky guy..hindi namin parehong alam kung saan..hindi kong tumakbo para hanapin si zoxie baka sakaling mapigil ko pa pero hindi ko kaya..hindi ko na ginawa dahil sa tingin ko kaya nagawa ni zoxie na magpakasal kasi baka nakalimutan na niya ako at di na niya ako mahal..(MASAKIT)hanggang sa tumunog ang kampana..sa may pintuan ng simbahan my nakita akong bride na tumatakbo papalayo..





lumingon siya sa direksyon kung saan ako nakatayo..hanggang sa tinanggall niya ang belo at ayon..SI ZOXIE Pla suot ang napakagandang gown..natulala daw ako..di ako makagalaw..hanggang sa nilapitan ako ni zoxie..niyakap ko siya ng mahigpit..at tinanung ko sa kanya bakit nangyari yun..ang sagot niya"IKAW ANG KELANGAN KO" (HOW SWEET DIBA)

ayon..tumunog yung alarm ko xd..bitin kayo anu mas bitin ako..kasi di ko natanung sa paniginip ko kung sino yung lalaki..hayss..


may kasabihan nga walang imposible sa taong naniniwala.sa panaginip man nangyari yun ..isip ko man ang nagpagana ng istoryang yun..I KNOW GOD HAS A PURPOSE AND HIS MAKING IT LITTLE BY LITTLE..
real freedom is achieved once imposible become possible ika nga..!!!

so GOD..GIVE ME A SIGN PLEASE KUNG BAKIT AT ANU ANG IBIG SABIHIN NG PANIGNIP KO??sana GAWIN MONG TOTOO..HEHEHEHEHEeee!!!