Thursday, July 23, 2009
remembering the past
PAST IS PAST!!!yan ang motto,shoutout at bulletin ng mga taong nais at tuluyan ng nagmove -on sa masakit na pinagdaanan nila when it comes to LOVE..pero diba sabihin man nating na hindi na "PAST IS PAST, PRESENT IS PRESENT". may mga times na hindi natin maiwasang maalala yung past natin. last friday, jly 17,2009. as usual,walang pasok at time para gumawa ako ng blog.hinalungkat ko ang mga portfolio,drafts,notebooks at albums na pinaglalagyan ko ng mga naisulat ko. accidentally,may nahulog na yellow paper.panu ba naman ang gulo ng gamit ko (halo-halong jolen ika nga).when i picked it up.dali-dali kong binuksan dahil baka mahalaga.YOU KNOW WHAT IT CONTAINS.
ISANG BLOG LETTER!!! entitled " IM SORRY"dated feb.13,2009.tagal na alamost five months na din pla ang nakalipas. nang binasa ko ito saka ko lang naalala na im about to post it sa lumang blog ko kaso hindi natuloy.at hindi ko pa siya natapos. tama nga ang kasabihang.."STUDY THE PAST SO WE CAN DEFINE THE FUTURE".naniniwala akong ang pagalala ko sa nakaraan ko ang tutulong sakin sa kung anu man ang gusto kong kahinatnan ko sa hinaharap..this time gusto kong ishare sa inyo ang UNFINISHED Blog LETTER KO.and if ever man na mabasa ito ng taong dapat sana ay matagal ko ng napagbigyan.(CLARIFICATION:dahil sa blog ko marami kang malalaman at hidi mo alam na ginawa ko para sayo.)
"IM SORRY"
saying soory is the best word to ask for acceptance.may mga taong ginagamit ito para mapatunayang sincere sila sa isang tao. madami na tayong nasabihan ng word na yan pero this time I WANT TO SAY SORRY SA TAONG PINAKAESPESYAL SA BUHAY KO NGAYON.si (aa camera freak soloistah)
SIYA ANG MAS IMPORTANTE SA LAHAT NG IMPORTANTE.minsan ko ng napatunayan sa kanya yun sa kanya.now nasa gitna kani ng isang island at di namin alam kung panu kami makakaalis dito. WE LOVE EACH OTHER PERO HINDI KAMI PWEDE KASI ISA ITONG MALAKING KASALANAN. now i would say sorry ZOXIE my only WIFEY!!i know its hard but we both know that its so unfair for your **.. we both know na nasa estado kapa ngayon ng BELONGINESS."IM MISSING YOU LONGER BUT IM NOT MISSING YOU LESS".its not over,its not the end.HINDI AKO NAGPAPAALAM.HINDI RIN KITA IIWAN.MERON LANG TAYONG MGA DAPAT BALIKAN."
sorry sa lahat nang nagawa kong kasalanan.i dont have anything yet to be proud of.EKO RIDIO at alam kong hindi dito nagtatapos ang story natin. -Bangz- -FEbruary 13.,2009
dahil sa letter na ito hindi ko na naman naiwasang maalala ang nakaraan ko.i admit hindi ko pa siya nakakalimutan.and i accepted the fact na hindi ko na talaga siya makaklimutan. tulad ng mga teleseryeng napapanuod ko.kahit gaano pa nagmamahalan ang mga bida.dumadating parin sila sa puntong kelangan nilang maghiwalay for some reasons.tapos matagl silang hindi magkikita at magpaparamdaman.then,after along time accidentally magkikita sila,then they both know na committed na pla sila sa iba.pero deep inside mahal parin nila talaga ang isat-isa.tapos sa huling ng palabas.,sila parin ang nagkatuluyan.
sana sa ganyan magtapos ang story namin.
"LOVE IS NOT A MISTAKE,IT IS A LEARNING EXPERIENCE."
sabihin man nating masakit ang pinagdaanan natin sa past.nagawa man nating magsakripisyo at maggive-up para sa taong akala natin ay para satin na.pinilit man nating itama ang maga bagay na talagang mali."BE PROUD OF IT"kasi nakagawa ka ng mga bagay na imposibleng mangyari at di mo binalak gawin. sabi nga ni BANGZ.."ANG PAGLIMOT SA NAKARAAN AY PARANG PANGINGIBANG-BAYAN,AT ANG MULING PAG-ALALA SA NAKARAAN AY PARANG PAGBABALIK BAYAN."
kahit gaano na kalayo ang narating mo sa kung anong meron ka ngayon.obligasyon mo parinh tumanaw ng utang na loob sa nakaraan mo.kasi sa aminin mo man o hindi malaki ang naitulong nito sayo,lalo na sa positibong pananaw mo sa mundo.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
how nice
i relate
hai ate janine !!!!
kaka-inspired tlga mga post mu!!!
naala2 quh rn 2loy ung HURTFUL PAST quh !!!
huhuhu =(
bket kya gnun???
ang hrap mg-move on ???!!!
c deanne t0h !!!
c deanne toh !!!
npa-commnt na 2loy aquh !!!!
hehehehe !!!! =)
sabi nga ng aking butihing ina.."sometimes we have done things which we are not proud of, but still we have done it because we have to.." ganun talaga ang buhay..pero sana maging masaya ka na rin someday..Ü
remembering your past is the most painful and sometimes the happiest part.. kasi in such a little time nagiging masaya ka ulit sa pagalala sa taong inakala mong habang buhay munang makakasama..
pero sabi nga ng mama ko "bawat taong dumarating at umaalis sa buhay mo ay ang mga guro na ngbibigay aral sayo." dahil sa iniwan nilang sakit, natuto kang maging matibay, dahil sa dinulot nilang saya, natuto kang magpakatotoo, at dahil iniwan ka nila.. NATUTO kang bumitiw at maging masaya kahit di na xa ang kasama mo..
in time, there would come the right person, who will be there for you no matter what happen and she will fight for you in the end..
at yun yung taong hindi lalapit sayo dahil may kailangan,, kundi lalapit sya sayo kasi ikaw ang kailangan!
_un un eeh!!! uno here!
super yhnx s inyo mga ngcocoment
Post a Comment